Tweety
Moderatör
iran kedisi ile ilgili bilgileri bulabilirsiniz
FİZİKSEL ÖZELLIKLER
İran kedisi, dengeli bir vücuda ve yüzünde tatlı bir ifadeye sahip, büyükten orta boy bir kedidir. Büyük ve yuvarlak bir kafaya, küçük kulaklara ve nispeten kısa bir kuyruğa sahiptir.
Cins başlangıçta kısa (ama olmayan) bir namlu ile kurulmuştur, ancak zamanla bu özellik özellikle Kuzey Amerika’da aşırı derecede abartılmıştır. Bu Persler, bu özellikleri nedeniyle özellikle sinüslerini ve nefeslerini etkileyen bir takım sağlık sorunlarına karşı hassastırlar.
Buna ek olarak, kısa bulmacaları olan Perslerin burun delikleri içinde toz ve moloz birikmesi, nefes almayı zorlaştırır.
İran kedisi, uzun, ipeksi bir ceketi ile ünlüdür. Halen gümüşün İran için en popüler rengi olmasına rağmen, bugün siyah, mavi, krem ve duman dahil olmak üzere 80’den fazla renk mevcut.
KİŞİLİK VE MIZAÇ
Bu kedi uzun süre aktif kalmayabilir ve bu özellik nedeniyle “tüylü mobilyalar” olarak adlandırılabilir. Bununla birlikte, bu İran kedileri oldukça haklı bir üne sahiptir ve son derece zeki ve oynamaktan hoşlanır, ancak diğer kedilerin sahip oldukları aynı meraktan yoksundurlar.
Bir İran kedisi, özellikle tatlı ve uysal bir kedi arıyorsanız, ideal bir arkadaşlık yapar. Son derece sevecen ve alkışlanmaktan hoşlanırken, dikkatiniz için sizi rahatsız edecek bir tür kedi değildir.
HANGİ
İran kedisi ırkı önemli miktarda bakım gerektirir. Bu kedinin güzel tüylerini yerinde tutmak ve tüylerden kurtulmak için günlük bakım ihtiyacı var. Bazı sahipleri, özellikle de anüs etrafındaki tüyleri dökülür, bu da onu dışkıdan korur.
TARİH VE ARKA PLAN
İran kedisi uzun zamandır popülerlik listelerini yönetmiştir. Londra’daki Crystal Palace’da ilk modern kedi gösterisinin yapıldığı 1871 yılında gösterilere katıldı. Harrison Weier tarafından düzenlenen bu galada, “kedinin babasının babası,” türünün birçok temsilcisi mevcuttu, kolayca favoriler arasında yer alıyordu.
İran kedisi ırkı ilk olarak 1890’da dernekte ilk kayıtlar tutulduğunda Cat Fanciers Association (CFA) ile kaydedildi. Her ne kadar uzun saçlı atalarının Avrupa’da 1500’lerin başlarında görülmüş olduğu bildirilmişti.
Muhtemelen dönemin belgelere göre, Romalılar ve Pers (şimdi İran) ve Türkiye’den Fenike kervanlarla kıtaya getirildi. Farsça’nın dağlık bölgesinde yaşayan kedilerde uzun tüyler için resesif genin doğal olarak ortaya çıktığı da yaygın bir biçimde yaygındır.
Bu İran kedilerin bir kısmı 1600’lü yıllarda İtalya’ya İtalyan bir gezgin olan Pietro della Valle (1586-1652) tarafından ithal edildi. El yazısında, Farsça Viaggi di Pietro della Valle, uzun, ipeksi tüylü gri bir kedi olarak tanımlanmıştır.
Daha fazla Pers kedisi, bir astronom olan Nicholas-Claude Fabri de Peiresc tarafından Fransa’ya getirildi ve daha sonra başka yolcular aracılığıyla İngiltere’ye geldi.
1900’lerin başlarında Persler yüce hüküm sürdüler. Kraliçe Victoria’nın ikisine sahip olduğu için Mavi Persler özellikle arandı. Ayrıca 1900’lü yıllarda, Britanya Federal Konsey Yönetmeliği, İran ‘ın(Angora ve Rus Longhairs gibi), günümüzde devam eden bir politika olan Longhairs olarak bilinmesi gerektiğine karar verdi.
İran kedisi ırkı, hızla kabul edilen 1800’lere kadar Kuzey Amerika’ya ithal edilmedi. Birleşik Devletler’de, Gümüş Fars’ı Sterling olarak adlandırılan ayrı bir cins olarak kurmaya yönelik bir girişimde bulunuldu, ancak reddedildi ve Silver ve Golden uzun tüylü kediler Farsça kedi gösterileri kategorisinde yargılanıyor.
Pers renginden bağımsız olarak, kesin bir şey var – harika bir kişiliğe sahip lüks görünümlü bir kedi.
FİZİKSEL ÖZELLIKLER
İran kedisi, dengeli bir vücuda ve yüzünde tatlı bir ifadeye sahip, büyükten orta boy bir kedidir. Büyük ve yuvarlak bir kafaya, küçük kulaklara ve nispeten kısa bir kuyruğa sahiptir.
Cins başlangıçta kısa (ama olmayan) bir namlu ile kurulmuştur, ancak zamanla bu özellik özellikle Kuzey Amerika’da aşırı derecede abartılmıştır. Bu Persler, bu özellikleri nedeniyle özellikle sinüslerini ve nefeslerini etkileyen bir takım sağlık sorunlarına karşı hassastırlar.
Buna ek olarak, kısa bulmacaları olan Perslerin burun delikleri içinde toz ve moloz birikmesi, nefes almayı zorlaştırır.
İran kedisi, uzun, ipeksi bir ceketi ile ünlüdür. Halen gümüşün İran için en popüler rengi olmasına rağmen, bugün siyah, mavi, krem ve duman dahil olmak üzere 80’den fazla renk mevcut.
KİŞİLİK VE MIZAÇ
Bu kedi uzun süre aktif kalmayabilir ve bu özellik nedeniyle “tüylü mobilyalar” olarak adlandırılabilir. Bununla birlikte, bu İran kedileri oldukça haklı bir üne sahiptir ve son derece zeki ve oynamaktan hoşlanır, ancak diğer kedilerin sahip oldukları aynı meraktan yoksundurlar.
Bir İran kedisi, özellikle tatlı ve uysal bir kedi arıyorsanız, ideal bir arkadaşlık yapar. Son derece sevecen ve alkışlanmaktan hoşlanırken, dikkatiniz için sizi rahatsız edecek bir tür kedi değildir.
HANGİ
İran kedisi ırkı önemli miktarda bakım gerektirir. Bu kedinin güzel tüylerini yerinde tutmak ve tüylerden kurtulmak için günlük bakım ihtiyacı var. Bazı sahipleri, özellikle de anüs etrafındaki tüyleri dökülür, bu da onu dışkıdan korur.
TARİH VE ARKA PLAN
İran kedisi uzun zamandır popülerlik listelerini yönetmiştir. Londra’daki Crystal Palace’da ilk modern kedi gösterisinin yapıldığı 1871 yılında gösterilere katıldı. Harrison Weier tarafından düzenlenen bu galada, “kedinin babasının babası,” türünün birçok temsilcisi mevcuttu, kolayca favoriler arasında yer alıyordu.
İran kedisi ırkı ilk olarak 1890’da dernekte ilk kayıtlar tutulduğunda Cat Fanciers Association (CFA) ile kaydedildi. Her ne kadar uzun saçlı atalarının Avrupa’da 1500’lerin başlarında görülmüş olduğu bildirilmişti.
Muhtemelen dönemin belgelere göre, Romalılar ve Pers (şimdi İran) ve Türkiye’den Fenike kervanlarla kıtaya getirildi. Farsça’nın dağlık bölgesinde yaşayan kedilerde uzun tüyler için resesif genin doğal olarak ortaya çıktığı da yaygın bir biçimde yaygındır.
Bu İran kedilerin bir kısmı 1600’lü yıllarda İtalya’ya İtalyan bir gezgin olan Pietro della Valle (1586-1652) tarafından ithal edildi. El yazısında, Farsça Viaggi di Pietro della Valle, uzun, ipeksi tüylü gri bir kedi olarak tanımlanmıştır.
Daha fazla Pers kedisi, bir astronom olan Nicholas-Claude Fabri de Peiresc tarafından Fransa’ya getirildi ve daha sonra başka yolcular aracılığıyla İngiltere’ye geldi.
1900’lerin başlarında Persler yüce hüküm sürdüler. Kraliçe Victoria’nın ikisine sahip olduğu için Mavi Persler özellikle arandı. Ayrıca 1900’lü yıllarda, Britanya Federal Konsey Yönetmeliği, İran ‘ın(Angora ve Rus Longhairs gibi), günümüzde devam eden bir politika olan Longhairs olarak bilinmesi gerektiğine karar verdi.
İran kedisi ırkı, hızla kabul edilen 1800’lere kadar Kuzey Amerika’ya ithal edilmedi. Birleşik Devletler’de, Gümüş Fars’ı Sterling olarak adlandırılan ayrı bir cins olarak kurmaya yönelik bir girişimde bulunuldu, ancak reddedildi ve Silver ve Golden uzun tüylü kediler Farsça kedi gösterileri kategorisinde yargılanıyor.
Pers renginden bağımsız olarak, kesin bir şey var – harika bir kişiliğe sahip lüks görünümlü bir kedi.
