Tweety
Moderatör
Fiziksel Özellikler
Tonkin kedisi, insan tarafından tasarlanmış bir cins olup, Siyam ve Birmanya ırklarının geçişinin sonucudur. Orta büyüklükte, sağlam ve çok kaslıdır, ancak bir Tonkin kedisi uygunluğu herhangi bir belirli boyut veya özellikten ziyade denge ve ılımlılık gerektirir.
Herhangi bir taraftaki ekstremler tercih edilmez ve Tonk, 20 yıl önce eski elma başlı Siyam’ı andırıyor gibi birçok kişi tarafından tarif edilmiş olmasına rağmen, Tonkin kedisi’nin tercihi sadece kendisi olabilir – ne Siyam veya Birmanya, ne de kendi başına benzersiz ve saf doğurganlardır.
Tonkin kedisi tasarlanmış bir cins olarak başladığı için, kabul edilen çeşitli renklere izin verildi. Birmanya ile Siyam arasında bir çiftleşme ürünü olarak, en yaygın olarak üç kat desen ortaya çıkmıştır: Burma gibi katı; Siyam gibi sivri uçlu (ya da koyu renkli uçlarla soluk); ve vizon, ikisinin bir kombinasyonu.
Vizon en popüler modeldir; gölgelendirme ince ve sivri örüntü olarak telaffuz edilmez. Vizon genellikle koyu bir renklendirme olarak adlandırılır, ancak aynı zamanda kürkün dokusuna da atıfta bulunur. Vizon, örneğin şampanya veya platin de olabilir.
Yıllar boyunca, besleyiciler, Siyam ile benzerliklerin giderilmesi için selektif ıslahı kullanmışlardır. Sivri desenler de gösteri için kabul edilmez, ancak düzenli olarak üremek için kullanılırlar, çünkü katlar sadece katı katlarla kediler üretebilen kaplamalı kedilerdir.
Onun atalarına benzer şekilde, Siyam, Tonk genellikle mavi tonlarında gözlere sahiptir. Siyamların teknik olarak mavi pigmentli gözleri yoktur, aksine gökyüzünü yansıtan ışığı yansıtan renksiz gözleri vardır.
Bu aynı kalite Tonkin kedisi taşınır. Tonk cinsinin bilinen en iyi özelliklerinden biri, vizon paltoyla örtüşen su renkli gözlerin görünüşüdür. Gözlerdeki aqua renginin görünümü, aslında sarıyla yeşile, ışığın yansıması ile dengeli bir şekilde seçilmiş, çok özenle seçilmiş bir kombinasyonudur.
Işığın yansımasıyla gözlerin su gibi görünüp, gökyüzünün mavisi rengini değiştirdiği gibi, gün ışığının yanı sıra gün ışığına göre farklı şekilde yansıyacak.
Ancak tüm Tonks’ların su gözleri yoktur
, her zaman kalite aranır. Standart, noktalar ve katıların su gözüne sahip olmasına izin vermez, ancak onlar var olurlar ve arkadaşlık için seçilebilir, ancak gösterilmezler.
Tonkinlerin kasıtlı ıslahı 1960’larda başladı, ancak bu cins çeşitli dönemlerde ve yörelerde tanındı. 14. ve 18. yüzyıllar arasında Ayyan döneminde yazılan Siam’ın Kedi Kitap Şiirlerinde listelenen ırklardan biri olduğu düşünülmektedir.
Aynı zamanda, 19. yüzyılın başlarında İngiltere’ye getirilen “çikolatalı Siyam” kedileri gibi, 1930’da Joseph Thompson tarafından Kaliforniya’ya getirilen Wong Mau adlı küçük bir koyu kahverengi kedi gibi. Bunlar bugünün Tonkin kedisi’nin atalarıdır.
Ve bu erken dönemlerin mevcudiyetinin Siyam ve Birmanya ya da Birmanya’ya benzer bir şey arasındaki doğal geçişlerin sonuçları olduğu varsayılabilir. Her halükarda, bu iki ebeveyn ırkına, modern Tonkinlerin varlığını borçluyuz.
KIŞILIK VE MIZAÇ
Tonk, ebeveyn ırkların fiziksel bir bileşimi olduğu gibi, ancak kendi arabasının da sahibi olduğu gibi, kişiliğe de sahiptir. Moderasyon, ideal Tonkin kedisi’nin anahtarıdır. Bu tür çok aktif, ama hiperaktif değil.
Evin içinden geçecek, kendi küçük bir ses damgası oluşturacak ve bir sirk maymunu gibi dönecek. Çok eğlenceli arkadaşlıklar yaparlar, aile ve misafirleri eğlendirmeyi severler.
Ancak, onlar da içtenlikle, sevgiyle öpüşmek ve adanmışlıklarıyla sarılmaya devam edebilirler. Harika tur kedileri için yaparlar.
Gerçekten, eğer bir kucak kedi değilse, bu sizin için kedi olmayacak. Tonkinli şefkati sever, bekler, onu ister – hepsi sevgiyle yapılır, elbette. Bu uzak olmayan bir snob kedisi değil. Onlar iyi bir mizaç ve mizah anlayışıyla etrafta dolaşmak için eğlencelidir ve konuşmaları sürdürmeyi severler.
Tonk, cümle ve paragraflarda konuşacak ve her kelimede beklemenizi bekliyor. Kazanç, çocuklarla ve diğer hayvanlarla meşhur olacak mutlu bir kedidir ve sürekli bir sevinç, kahkaha ve sevgi kaynağı olacaktır.
Tonk, uzun süre yalnız kalmaktan hoşlanmaz ve sık sık sıkılırsa, yaramazlık içine girer. Bu kedilerin en eğlenceli ırklarından biridir, oynaması gerekir. Kedinizi yalnız bırakmanız gerekiyorsa, şirketi korumak için bir kediye sahip olmak en iyisi olacaktır.
HANGI
Çapraz ırk olmanın daha şanslı yönlerinden biri Tonkinlerin herhangi bir sağlık sorununa sahip olmamasıdır. Onlar büyük mizaçlara ve güçlü genlere sahip, sağlıklı ve kuvvetli bir üründür.
Akrabalılıktan kaçınıldı ve başlangıçtan itibaren dikkatli seçim, sağlam bir çizginin yaratılmasının anahtarıydı. Kroskraya ihtiyaç olduğu için yirmi yıl geçti. Tonkin kedisi yalnızca diğer Tonkinlerle beslenmiştir ve bu da erken yetiştiricilerin bilinçli seçim sürecinden kaynaklanmaktadır.
Ancak, bir insan yürümeye hazır olduğun gibi, evinizi kanıtlamak çok önemlidir. Bu cins, ramboktivitesi ile bilinir. Bu, herhangi bir zarar vermek anlamına gelmez, ama eğlenmeyi sever ve kırılabilir hazinelerinizi nakavt edilemeyecekleri güvenli yerlere yerleştirmek akıllıca olacaktır.
Oyuna duyduğu sevgi onu başka yollarla da dikkatsiz kılabilir ve sadece kapalı bir kedi olarak tavsiye edilir. Bu durumda, evinizin eksiksiz bir envanterini yapmanız, tehlikeli durumları ortadan kaldırmanız ve meşgul veya etrafta olmadığınızda kedinizin kendini işgal etmesi için bir yol olduğundan emin olmanız gerekecektir.
Bir tırmalama direği, etrafı çevirip kovalayabileceğiniz oyuncaklar ve genellikle güvenli bir ortam, Tonk’un ihtiyaç duyduğu her şeyi aldığını hissetmeniz için gereken her şeydir.
TARIH
Tonkin kedisi, muhtemelen son zamanlarda sadece bilerek yetiştirilmiş olmasına rağmen, yüzyıllar boyunca var olmuştur.
Birmanya ve Siyam kedileri arasında bir haçın doğumu olan ataları, ilk olarak katı kahverengi katlarla cins olarak Siam’dan (şimdi Tayland olarak bilinir) İngiltere’ye geldi. (Bu kediler daha sonra Birmanya, çikolatalı nokta Siyam, Havana Browns ve Tonkin kedisi ırkları olacaktır.)
1800’lerin sonları ve 1900’lerin başlarında, Siyam ve katı renkli kediler tüm Avrupa’da sergilendi. Ne yazık ki, tüm yarışmalar 20. yüzyılın başlarında mavi gözleri olmayan bütün Siyam kedilerini yasaklamaya başladı.
Tüm bunlar 1960’ların başında, Kanadalı bir yetiştirici olan Margaret Conroy’un bir mühür noktası olan Siyam’a sahip Samur bir Burma’yı geçtiği zaman değişti.
Conroy, yavruları, her iki cinsiyetten de karakterleri sergiledikleri için altın Siyam olarak tanımladı. Kedilerin yetiştiricileri tutarlı bir kafa ve vücut stili elde etmeye başladı ve cins adını Tonkin kedisi olarak değiştirdi. (Güney Çin ve Kuzey Vietnam yakınlarındaki Tonkin Körfezi’ne yapılan bir referanstır, ancak kediyle hiçbir ilgisi yoktur.)
New Jersey’deki Jane Barletta gibi diğer önemli yetiştiricilerle işbirliği içinde Conroy, Kanada’daki Cat Association’a (CCA) sunulan ilk cins standardı – hayvan türü için soyut bir estetik ideal – yazdı. (Tonkin kedisi, Kanada’da geliştirilecek ilk tür olma onuruna sahiptir.)
1971’de CCA, Tonkin kedisi’ye şampiyonluk statüsü veren ilk kedi kaydı oldu. Cat Fanciers ‘Foundation (CFA), 1974’te ırkı tanıdı ve International Cat Association 1979’da çıktı.
1984’te Tonk şampiyonluk statüsünü kazandı. 1990 yılına kadar, tüm büyük kedi fantezi derneklerinden tanınma kazandı.
ARKAPLAN
Tarihler sadece hikayenin bir bölümünü anlatır. Sahnelerin ardında Tonkin kedisi bir cins olarak tanınan muhalefet vardı. Tonkin kedisi, Siyam ve Birmanya hatlarında yetiştirilen özellikleri sergilemesine rağmen, bu yeni cinsi sadece evcil hayvan kalitesi olarak gördü ve gösteriler için uygun değildi.
Kedi fantezi derneklerinde birçoğu için Tonkinlerin kendi lehine ne geçtiklerini alamadılar, sadece sahip olmadıkları şeyi, bir kedinin ne olması gerektiğine dair kendi standartlarına göre gördüler.
Bir safkanın ne olması gerektiğine dair standartlara göre. Bakış açıları değişmedi çünkü Tonklara kendi sınıfları verildi.
Cins için hâlâ bolca muhalefet var, çünkü bunların çoğu sadece son zamanlardaki tasarıma dayanarak saf olduğunu düşünmüyor.
Çoğu hayvanın, çizginin canlılığını ve genetik gücünü arttırmak için aşılması gerektiği sıklıkla unutulur ve aslında saf olan nadir ırktır. Günün sonunda, ıslahın saflığı göreceli bir kavramdır.
Tonkin kedisi, insan tarafından tasarlanmış bir cins olup, Siyam ve Birmanya ırklarının geçişinin sonucudur. Orta büyüklükte, sağlam ve çok kaslıdır, ancak bir Tonkin kedisi uygunluğu herhangi bir belirli boyut veya özellikten ziyade denge ve ılımlılık gerektirir.
Herhangi bir taraftaki ekstremler tercih edilmez ve Tonk, 20 yıl önce eski elma başlı Siyam’ı andırıyor gibi birçok kişi tarafından tarif edilmiş olmasına rağmen, Tonkin kedisi’nin tercihi sadece kendisi olabilir – ne Siyam veya Birmanya, ne de kendi başına benzersiz ve saf doğurganlardır.
Tonkin kedisi tasarlanmış bir cins olarak başladığı için, kabul edilen çeşitli renklere izin verildi. Birmanya ile Siyam arasında bir çiftleşme ürünü olarak, en yaygın olarak üç kat desen ortaya çıkmıştır: Burma gibi katı; Siyam gibi sivri uçlu (ya da koyu renkli uçlarla soluk); ve vizon, ikisinin bir kombinasyonu.
Vizon en popüler modeldir; gölgelendirme ince ve sivri örüntü olarak telaffuz edilmez. Vizon genellikle koyu bir renklendirme olarak adlandırılır, ancak aynı zamanda kürkün dokusuna da atıfta bulunur. Vizon, örneğin şampanya veya platin de olabilir.
Yıllar boyunca, besleyiciler, Siyam ile benzerliklerin giderilmesi için selektif ıslahı kullanmışlardır. Sivri desenler de gösteri için kabul edilmez, ancak düzenli olarak üremek için kullanılırlar, çünkü katlar sadece katı katlarla kediler üretebilen kaplamalı kedilerdir.
Onun atalarına benzer şekilde, Siyam, Tonk genellikle mavi tonlarında gözlere sahiptir. Siyamların teknik olarak mavi pigmentli gözleri yoktur, aksine gökyüzünü yansıtan ışığı yansıtan renksiz gözleri vardır.
Bu aynı kalite Tonkin kedisi taşınır. Tonk cinsinin bilinen en iyi özelliklerinden biri, vizon paltoyla örtüşen su renkli gözlerin görünüşüdür. Gözlerdeki aqua renginin görünümü, aslında sarıyla yeşile, ışığın yansıması ile dengeli bir şekilde seçilmiş, çok özenle seçilmiş bir kombinasyonudur.
Işığın yansımasıyla gözlerin su gibi görünüp, gökyüzünün mavisi rengini değiştirdiği gibi, gün ışığının yanı sıra gün ışığına göre farklı şekilde yansıyacak.
Ancak tüm Tonks’ların su gözleri yoktur
, her zaman kalite aranır. Standart, noktalar ve katıların su gözüne sahip olmasına izin vermez, ancak onlar var olurlar ve arkadaşlık için seçilebilir, ancak gösterilmezler.
Tonkinlerin kasıtlı ıslahı 1960’larda başladı, ancak bu cins çeşitli dönemlerde ve yörelerde tanındı. 14. ve 18. yüzyıllar arasında Ayyan döneminde yazılan Siam’ın Kedi Kitap Şiirlerinde listelenen ırklardan biri olduğu düşünülmektedir.
Aynı zamanda, 19. yüzyılın başlarında İngiltere’ye getirilen “çikolatalı Siyam” kedileri gibi, 1930’da Joseph Thompson tarafından Kaliforniya’ya getirilen Wong Mau adlı küçük bir koyu kahverengi kedi gibi. Bunlar bugünün Tonkin kedisi’nin atalarıdır.
Ve bu erken dönemlerin mevcudiyetinin Siyam ve Birmanya ya da Birmanya’ya benzer bir şey arasındaki doğal geçişlerin sonuçları olduğu varsayılabilir. Her halükarda, bu iki ebeveyn ırkına, modern Tonkinlerin varlığını borçluyuz.
KIŞILIK VE MIZAÇ
Tonk, ebeveyn ırkların fiziksel bir bileşimi olduğu gibi, ancak kendi arabasının da sahibi olduğu gibi, kişiliğe de sahiptir. Moderasyon, ideal Tonkin kedisi’nin anahtarıdır. Bu tür çok aktif, ama hiperaktif değil.
Evin içinden geçecek, kendi küçük bir ses damgası oluşturacak ve bir sirk maymunu gibi dönecek. Çok eğlenceli arkadaşlıklar yaparlar, aile ve misafirleri eğlendirmeyi severler.
Ancak, onlar da içtenlikle, sevgiyle öpüşmek ve adanmışlıklarıyla sarılmaya devam edebilirler. Harika tur kedileri için yaparlar.
Gerçekten, eğer bir kucak kedi değilse, bu sizin için kedi olmayacak. Tonkinli şefkati sever, bekler, onu ister – hepsi sevgiyle yapılır, elbette. Bu uzak olmayan bir snob kedisi değil. Onlar iyi bir mizaç ve mizah anlayışıyla etrafta dolaşmak için eğlencelidir ve konuşmaları sürdürmeyi severler.
Tonk, cümle ve paragraflarda konuşacak ve her kelimede beklemenizi bekliyor. Kazanç, çocuklarla ve diğer hayvanlarla meşhur olacak mutlu bir kedidir ve sürekli bir sevinç, kahkaha ve sevgi kaynağı olacaktır.
Tonk, uzun süre yalnız kalmaktan hoşlanmaz ve sık sık sıkılırsa, yaramazlık içine girer. Bu kedilerin en eğlenceli ırklarından biridir, oynaması gerekir. Kedinizi yalnız bırakmanız gerekiyorsa, şirketi korumak için bir kediye sahip olmak en iyisi olacaktır.
HANGI
Çapraz ırk olmanın daha şanslı yönlerinden biri Tonkinlerin herhangi bir sağlık sorununa sahip olmamasıdır. Onlar büyük mizaçlara ve güçlü genlere sahip, sağlıklı ve kuvvetli bir üründür.
Akrabalılıktan kaçınıldı ve başlangıçtan itibaren dikkatli seçim, sağlam bir çizginin yaratılmasının anahtarıydı. Kroskraya ihtiyaç olduğu için yirmi yıl geçti. Tonkin kedisi yalnızca diğer Tonkinlerle beslenmiştir ve bu da erken yetiştiricilerin bilinçli seçim sürecinden kaynaklanmaktadır.
Ancak, bir insan yürümeye hazır olduğun gibi, evinizi kanıtlamak çok önemlidir. Bu cins, ramboktivitesi ile bilinir. Bu, herhangi bir zarar vermek anlamına gelmez, ama eğlenmeyi sever ve kırılabilir hazinelerinizi nakavt edilemeyecekleri güvenli yerlere yerleştirmek akıllıca olacaktır.
Oyuna duyduğu sevgi onu başka yollarla da dikkatsiz kılabilir ve sadece kapalı bir kedi olarak tavsiye edilir. Bu durumda, evinizin eksiksiz bir envanterini yapmanız, tehlikeli durumları ortadan kaldırmanız ve meşgul veya etrafta olmadığınızda kedinizin kendini işgal etmesi için bir yol olduğundan emin olmanız gerekecektir.
Bir tırmalama direği, etrafı çevirip kovalayabileceğiniz oyuncaklar ve genellikle güvenli bir ortam, Tonk’un ihtiyaç duyduğu her şeyi aldığını hissetmeniz için gereken her şeydir.
TARIH
Tonkin kedisi, muhtemelen son zamanlarda sadece bilerek yetiştirilmiş olmasına rağmen, yüzyıllar boyunca var olmuştur.
Birmanya ve Siyam kedileri arasında bir haçın doğumu olan ataları, ilk olarak katı kahverengi katlarla cins olarak Siam’dan (şimdi Tayland olarak bilinir) İngiltere’ye geldi. (Bu kediler daha sonra Birmanya, çikolatalı nokta Siyam, Havana Browns ve Tonkin kedisi ırkları olacaktır.)
1800’lerin sonları ve 1900’lerin başlarında, Siyam ve katı renkli kediler tüm Avrupa’da sergilendi. Ne yazık ki, tüm yarışmalar 20. yüzyılın başlarında mavi gözleri olmayan bütün Siyam kedilerini yasaklamaya başladı.
Tüm bunlar 1960’ların başında, Kanadalı bir yetiştirici olan Margaret Conroy’un bir mühür noktası olan Siyam’a sahip Samur bir Burma’yı geçtiği zaman değişti.
Conroy, yavruları, her iki cinsiyetten de karakterleri sergiledikleri için altın Siyam olarak tanımladı. Kedilerin yetiştiricileri tutarlı bir kafa ve vücut stili elde etmeye başladı ve cins adını Tonkin kedisi olarak değiştirdi. (Güney Çin ve Kuzey Vietnam yakınlarındaki Tonkin Körfezi’ne yapılan bir referanstır, ancak kediyle hiçbir ilgisi yoktur.)
New Jersey’deki Jane Barletta gibi diğer önemli yetiştiricilerle işbirliği içinde Conroy, Kanada’daki Cat Association’a (CCA) sunulan ilk cins standardı – hayvan türü için soyut bir estetik ideal – yazdı. (Tonkin kedisi, Kanada’da geliştirilecek ilk tür olma onuruna sahiptir.)
1971’de CCA, Tonkin kedisi’ye şampiyonluk statüsü veren ilk kedi kaydı oldu. Cat Fanciers ‘Foundation (CFA), 1974’te ırkı tanıdı ve International Cat Association 1979’da çıktı.
1984’te Tonk şampiyonluk statüsünü kazandı. 1990 yılına kadar, tüm büyük kedi fantezi derneklerinden tanınma kazandı.
ARKAPLAN
Tarihler sadece hikayenin bir bölümünü anlatır. Sahnelerin ardında Tonkin kedisi bir cins olarak tanınan muhalefet vardı. Tonkin kedisi, Siyam ve Birmanya hatlarında yetiştirilen özellikleri sergilemesine rağmen, bu yeni cinsi sadece evcil hayvan kalitesi olarak gördü ve gösteriler için uygun değildi.
Kedi fantezi derneklerinde birçoğu için Tonkinlerin kendi lehine ne geçtiklerini alamadılar, sadece sahip olmadıkları şeyi, bir kedinin ne olması gerektiğine dair kendi standartlarına göre gördüler.
Bir safkanın ne olması gerektiğine dair standartlara göre. Bakış açıları değişmedi çünkü Tonklara kendi sınıfları verildi.
Cins için hâlâ bolca muhalefet var, çünkü bunların çoğu sadece son zamanlardaki tasarıma dayanarak saf olduğunu düşünmüyor.
Çoğu hayvanın, çizginin canlılığını ve genetik gücünü arttırmak için aşılması gerektiği sıklıkla unutulur ve aslında saf olan nadir ırktır. Günün sonunda, ıslahın saflığı göreceli bir kavramdır.
