Bilimsel ismi: Mus musculus
Görünüm
Ev farelerinin, açık kahverengi göbeği, gri ile siyah renkteki kısa saçlarla kaplanmıştır. Kulaklarında ve kuyruklarında vücutlarında ki kadar olmasa da saçlar vardır. Yetişkin olan fareler yaklaşık 12 ile 30 gr. ağırlığındadır ve burundan kuyruğun ucuna kadar 20 cm kadar büyüyebilirler. Dışkıları çubuk şeklindedir.
Yaşam Alanları
Ev fareleri, evlere girebilmek için çok büyük çaptaki çatlakları bile kullanabilir. Sert hava koşullarından ve yılan ya da çakal gibi avcılardan kaçmak ve yiyecek kaynağı bulmak için iç mekanlara sığınırlar. Dağınık çatı katları ve bodrum katları bu farelerin yuva yapmaları ve üremeleri için mükemmel saklanma kuşulları sağlarken, kirli bulaşıklar ve kapalı kiler ürünleri de rahat yiyecek kaynakları sunmaktadır. Duvar boşlukları ve dolapların altındaki boşluklar da farelerin yaşamaları için muhtemel yerlerdir.
Yaşam Döngüsü
Ev faresinin çok hızlı bir şekilde çoğalabildiği bilinir. Bekar bir dii, yılda sekiz litreye kadar, çöp başına ortalama altı yavru üretebilir. 21 günlük bir hamilelikten sonra, ev faresi yavruları çıplak doğarlar, kördürler ve her şey için annelerine bağımlıdırlar. Yaklaşık 21 gün sonra gençler annelerinden çekilir ve çevrelerini keşfetmek için yuvadan kısa yolculuklar yapmaya başlarlar. Çoğu fare yaklaşık 35 günlükken cinsel olgunluğa ulaşır ve altı haftalık olduklarında çiftleşmeye başlar.
Düşmanları
Ev fareleri Orta Asya’da ortaya çıkmıştır. İnsanların yakınında çeşitli alanlarda yaşadıkları bilinmektedir. Sürekli bir gıda kaynağının kolayca erişilebileceği yuvalar kurarlar. Ev fareleri iyi adapte olabilen kemirgenlerdir. Kendileri için mevcut olan hemen hemen tüm yiyecek kaynaklarını tüketebilirler. Hayatta kalmak için çok az suya ihtiyaçları vardır.
Ev fareleri baykuşlara, şahinlere, kedilere, köpeklere, kokarcalara ve yılanlara av olurlar. Özellikle Peçeli baykuşlar verimli fare avcılarıdır. Bu baykuşların tek bir ailesi bir gecede bir düzineden fazla fareyi tüketebilir. Ev fareleri, yırtıcı hayvanların etkisi ve dostça olmayan ortamlara maruz kalmaları sebebiyle, genellikle vahşi doğada sadece bir yıl yaşarlar. Esaret altında, fareler üç yıla kadar yaşayabilir. Bununla birlikte, insanlar, haşere kontrol stratejilerinin kullanmaları sebebiyle ev faresi düşmanı sayılabilir.
Ev Farelerinin İstila Belirtileri
Akşamları daha aktif olmasına rağmen, gündüz saatlerinde de ev içinde dolaşan bir ev faresi görmek mümkündür. Çoğunlukla duvar boyunca sürtünerek ilerledikleri için bu alanlarda lekelenme olur. Farelerin olduğu yerde, dışkı vardır. Bu küçük topaklar genellikle farelerin ziyaret ettiği ya da seyahat ettiği her yerde bulunur. Yaklaşık 3 ile 6 mm uzunluğunda olan dışkılar sivri uçlu çubuk şeklinde olabilir.
Ev faresi dışkıları Amerikan hamamböceği dışkısı ile karıştırılır. Ancak bu dışkıların genel boyutu ve görünüşü benzer olsa da, fare dışkıları genellikle farelerin kendilerinin baktıkları yerlere gömülü saçlara sahiptir. Fareler bölgelerini keşfederken, yüzeylerde ayak izlerini bırakmaktadır. Dört parmaklı bir ön ayağın ve beş parmaklı bir arka ayak izinin belirgin deseni bir farenin geçtiğinin açık bir işaretidir. Ev fareleri, çok çeşitli maddeleri çiğneme yetenekleriyle bilinir. Diş ve kemirme izleri sıkça seyahat edilen rotaların kenarları boyunca, nesnelerin köşelerinde veya bir alana açıklıklar oluşturarak da bulunabilir. Ev fareleri, yalıtım ve diğer yumuşak malzemeler gibi karanlık ve koruyucu bir ortam sağlayan malzemede yuva oluşturma eğilimindedir. Bu yuvalar genellikle toz ve örümcek ağları içermeyen açıklıklar veya tüneller ile karakterize edilir, ancak dışkılarla kirletilebilir.
Akşam saatlerinde, özellikle karanlık ve sessiz olduğunda, bu küçük hayvanların duvarları kemirmeleri ve çizmeleri, tavandan geçerken de gıcırtıları duyulabilir. Ev faresinin idrarı, diğer kemirgenlerle iletişimde önemli bir rol oynar. Çoğu zaman, kemirgenler dişileri çekmek veya diğer erkekleri uyarmak için bir alan işaretler. Büyük bir kemirgen popülasyonuna sahip bir alanda veya kemirgenler uzun süredir mevcut olduğunda belirgin bir koku fark edilebilir.
Saklanma Alanları
Mutfak dolaplarının tabanları, yalıtılmış ve ısı kaynaklarına yakın yerleştirilmiş duvar boşlukları, büyük mutfak aletleri içindeki ve arkasındaki boşluklar, depolanan öğeler ve karışıklık tarafından gizlenmiş alanlar, mobilyaların içinde ve seyrek olarak boşaltılmış veya denetlenmiş saklama kutuları farelerin yuvalarını oluşturma, gizleme, şifreleme ve yaşam tarzlarını yaşamaları için en yaygın noktalardan bazılarıdır. Açık havada ise ekim alanları, kaya yığınları, enkaz yığınları ve ağaç boşlukları ev farelerinin yaygın olarak bulunduğu yerlerdir.
Ev fareleri vücutlarını uzatma konusunda inanılmaz bir yeteneğe sahiptir, böylece ¼ inç’ten daha geniş bir çatlaktan veya bozuk para büyüklüğünde ki bir delikten rahatça geçebilirler. Bir farenin eve girme ihtimalinin en yüksek olduğu yer, özellikle 1/4 – 3/8 inç aralığından daha büyük bir aralığa sahip garaj kapıları ve az oturan kapılardır. İçeri girdikten sonra, farelerin popülasyonları küçük ev aralıklarına sahiptir ve yuvaları çeşitli konumlarda inşa edilmiştir. Ev fareleri, bir evin içine girebilecek en muhtemel ticari kemirgenlerdir. Fareler bir evde saklandıklarında yuva yaparlar, çoğalırlar ve insanların sunduğu bol gıdalarla beslenirler.
Ev Farelerinden Kurtulma Yolları
Hemen hemen tüm fare problemleri, Entegre Zararlı Yönetimi Programı (IPM) yaklaşımının kullanılmasını gerektirir. Bu nedenle,bir uzmanın yapacağı ilk şey, fare haşeresini doğru bir şekilde tanımlamak ve sorunlara neden olan belirli türler için etkili ve verimli bir tedavi planı geliştirmektir. Özel durumlara bağlı olarak, hem kimyasal hem de kimyasal olmayan yöntemler kullanabilir.
Kimyasal olmayan kontrol prosedürleri şunları içerir:
Dışlama: Farelerin bir yapıya girmesine izin veren bölgeleri kapatmak.
Sanitasyon ve Enkaz: Haşere uzmanı fare popülasyonunu çeken ve destekleyen mevcut yiyecek ve suyu en aza indirmeye yardımcı olmak için hem iç hem de dış temizlik önlemlerinin kullanılmasını önerecektir.
Tuzaklar: Tedavi planı, çoğu zaman fareleri öldürmek ya da kaldırmak için tuzakları ve diğer mekanik cihazları kullanmayı içerecektir.
Yemler: Fareleri öldürmek için formüle edilmiş kemirgen yemleri gibi kimyasal ürünler kullanılabilir.
Son olarak; bir fare sorununun belirtileri görüldüğünde, sorun ertelenmemelidir. Kontrol önlemlerine başlamak için çok uzun süre beklenirse, sorun hızlıca büyük bir istila haline gelebilir.
Görünüm
Ev farelerinin, açık kahverengi göbeği, gri ile siyah renkteki kısa saçlarla kaplanmıştır. Kulaklarında ve kuyruklarında vücutlarında ki kadar olmasa da saçlar vardır. Yetişkin olan fareler yaklaşık 12 ile 30 gr. ağırlığındadır ve burundan kuyruğun ucuna kadar 20 cm kadar büyüyebilirler. Dışkıları çubuk şeklindedir.
Yaşam Alanları
Ev fareleri, evlere girebilmek için çok büyük çaptaki çatlakları bile kullanabilir. Sert hava koşullarından ve yılan ya da çakal gibi avcılardan kaçmak ve yiyecek kaynağı bulmak için iç mekanlara sığınırlar. Dağınık çatı katları ve bodrum katları bu farelerin yuva yapmaları ve üremeleri için mükemmel saklanma kuşulları sağlarken, kirli bulaşıklar ve kapalı kiler ürünleri de rahat yiyecek kaynakları sunmaktadır. Duvar boşlukları ve dolapların altındaki boşluklar da farelerin yaşamaları için muhtemel yerlerdir.
Yaşam Döngüsü
Ev faresinin çok hızlı bir şekilde çoğalabildiği bilinir. Bekar bir dii, yılda sekiz litreye kadar, çöp başına ortalama altı yavru üretebilir. 21 günlük bir hamilelikten sonra, ev faresi yavruları çıplak doğarlar, kördürler ve her şey için annelerine bağımlıdırlar. Yaklaşık 21 gün sonra gençler annelerinden çekilir ve çevrelerini keşfetmek için yuvadan kısa yolculuklar yapmaya başlarlar. Çoğu fare yaklaşık 35 günlükken cinsel olgunluğa ulaşır ve altı haftalık olduklarında çiftleşmeye başlar.
Düşmanları
Ev fareleri Orta Asya’da ortaya çıkmıştır. İnsanların yakınında çeşitli alanlarda yaşadıkları bilinmektedir. Sürekli bir gıda kaynağının kolayca erişilebileceği yuvalar kurarlar. Ev fareleri iyi adapte olabilen kemirgenlerdir. Kendileri için mevcut olan hemen hemen tüm yiyecek kaynaklarını tüketebilirler. Hayatta kalmak için çok az suya ihtiyaçları vardır.
Ev fareleri baykuşlara, şahinlere, kedilere, köpeklere, kokarcalara ve yılanlara av olurlar. Özellikle Peçeli baykuşlar verimli fare avcılarıdır. Bu baykuşların tek bir ailesi bir gecede bir düzineden fazla fareyi tüketebilir. Ev fareleri, yırtıcı hayvanların etkisi ve dostça olmayan ortamlara maruz kalmaları sebebiyle, genellikle vahşi doğada sadece bir yıl yaşarlar. Esaret altında, fareler üç yıla kadar yaşayabilir. Bununla birlikte, insanlar, haşere kontrol stratejilerinin kullanmaları sebebiyle ev faresi düşmanı sayılabilir.
Ev Farelerinin İstila Belirtileri
Akşamları daha aktif olmasına rağmen, gündüz saatlerinde de ev içinde dolaşan bir ev faresi görmek mümkündür. Çoğunlukla duvar boyunca sürtünerek ilerledikleri için bu alanlarda lekelenme olur. Farelerin olduğu yerde, dışkı vardır. Bu küçük topaklar genellikle farelerin ziyaret ettiği ya da seyahat ettiği her yerde bulunur. Yaklaşık 3 ile 6 mm uzunluğunda olan dışkılar sivri uçlu çubuk şeklinde olabilir.
Ev faresi dışkıları Amerikan hamamböceği dışkısı ile karıştırılır. Ancak bu dışkıların genel boyutu ve görünüşü benzer olsa da, fare dışkıları genellikle farelerin kendilerinin baktıkları yerlere gömülü saçlara sahiptir. Fareler bölgelerini keşfederken, yüzeylerde ayak izlerini bırakmaktadır. Dört parmaklı bir ön ayağın ve beş parmaklı bir arka ayak izinin belirgin deseni bir farenin geçtiğinin açık bir işaretidir. Ev fareleri, çok çeşitli maddeleri çiğneme yetenekleriyle bilinir. Diş ve kemirme izleri sıkça seyahat edilen rotaların kenarları boyunca, nesnelerin köşelerinde veya bir alana açıklıklar oluşturarak da bulunabilir. Ev fareleri, yalıtım ve diğer yumuşak malzemeler gibi karanlık ve koruyucu bir ortam sağlayan malzemede yuva oluşturma eğilimindedir. Bu yuvalar genellikle toz ve örümcek ağları içermeyen açıklıklar veya tüneller ile karakterize edilir, ancak dışkılarla kirletilebilir.
Akşam saatlerinde, özellikle karanlık ve sessiz olduğunda, bu küçük hayvanların duvarları kemirmeleri ve çizmeleri, tavandan geçerken de gıcırtıları duyulabilir. Ev faresinin idrarı, diğer kemirgenlerle iletişimde önemli bir rol oynar. Çoğu zaman, kemirgenler dişileri çekmek veya diğer erkekleri uyarmak için bir alan işaretler. Büyük bir kemirgen popülasyonuna sahip bir alanda veya kemirgenler uzun süredir mevcut olduğunda belirgin bir koku fark edilebilir.
Saklanma Alanları
Mutfak dolaplarının tabanları, yalıtılmış ve ısı kaynaklarına yakın yerleştirilmiş duvar boşlukları, büyük mutfak aletleri içindeki ve arkasındaki boşluklar, depolanan öğeler ve karışıklık tarafından gizlenmiş alanlar, mobilyaların içinde ve seyrek olarak boşaltılmış veya denetlenmiş saklama kutuları farelerin yuvalarını oluşturma, gizleme, şifreleme ve yaşam tarzlarını yaşamaları için en yaygın noktalardan bazılarıdır. Açık havada ise ekim alanları, kaya yığınları, enkaz yığınları ve ağaç boşlukları ev farelerinin yaygın olarak bulunduğu yerlerdir.
Ev fareleri vücutlarını uzatma konusunda inanılmaz bir yeteneğe sahiptir, böylece ¼ inç’ten daha geniş bir çatlaktan veya bozuk para büyüklüğünde ki bir delikten rahatça geçebilirler. Bir farenin eve girme ihtimalinin en yüksek olduğu yer, özellikle 1/4 – 3/8 inç aralığından daha büyük bir aralığa sahip garaj kapıları ve az oturan kapılardır. İçeri girdikten sonra, farelerin popülasyonları küçük ev aralıklarına sahiptir ve yuvaları çeşitli konumlarda inşa edilmiştir. Ev fareleri, bir evin içine girebilecek en muhtemel ticari kemirgenlerdir. Fareler bir evde saklandıklarında yuva yaparlar, çoğalırlar ve insanların sunduğu bol gıdalarla beslenirler.
Ev Farelerinden Kurtulma Yolları
Hemen hemen tüm fare problemleri, Entegre Zararlı Yönetimi Programı (IPM) yaklaşımının kullanılmasını gerektirir. Bu nedenle,bir uzmanın yapacağı ilk şey, fare haşeresini doğru bir şekilde tanımlamak ve sorunlara neden olan belirli türler için etkili ve verimli bir tedavi planı geliştirmektir. Özel durumlara bağlı olarak, hem kimyasal hem de kimyasal olmayan yöntemler kullanabilir.
Kimyasal olmayan kontrol prosedürleri şunları içerir:
Dışlama: Farelerin bir yapıya girmesine izin veren bölgeleri kapatmak.
Sanitasyon ve Enkaz: Haşere uzmanı fare popülasyonunu çeken ve destekleyen mevcut yiyecek ve suyu en aza indirmeye yardımcı olmak için hem iç hem de dış temizlik önlemlerinin kullanılmasını önerecektir.
Tuzaklar: Tedavi planı, çoğu zaman fareleri öldürmek ya da kaldırmak için tuzakları ve diğer mekanik cihazları kullanmayı içerecektir.
Yemler: Fareleri öldürmek için formüle edilmiş kemirgen yemleri gibi kimyasal ürünler kullanılabilir.
Son olarak; bir fare sorununun belirtileri görüldüğünde, sorun ertelenmemelidir. Kontrol önlemlerine başlamak için çok uzun süre beklenirse, sorun hızlıca büyük bir istila haline gelebilir.
